Tak, jesteśmy paranoikami

MSZ wzywa ambasadora USA na dywanik (potem dopisali, że jedynie „zaprasza”), bo władzy nie spodobał się reportaż o mecenasie pedofilów Wojtyle, w będącym amerykańskim biznesem TVNie. MSZ uznaje bowiem – tu zacytuję, żeby nic nie uronić z kuriozalnego brzmienia – iż „potencjalne skutki działań (tej stacji) są tożsame z celami wojny hybrydowej mającej na celu doprowadzenie do podziałów i napięć w polskim społeczeństwie”. To się dzieje, to nie jest bajka, ani żaden straszny sen. A im dalej w las, tym poziom kuriozum rośnie. Bo czytamy też, że ONI zaprosili Brzezińskiego, żeby również „poinformować o zaistniałej sytuacji i jej konsekwencjach w postaci osłabienia zdolności Rzeczypospolitej Polskiej do odstraszania potencjalnego przeciwnika i odporności na zagrożenia”.

To jest Moi Mili skecz koszmarny, żenująco płaski, nawet nie nadający się do programu „Comedy Club”, gdzie dowcipy są naprawdę straszne, na poziomie sracza mniej więcej. Ten który wyszedł spod pióra kabareciarzy z Alei Szucha przebija je wszystkie.

Chętnie bym na przykład wysłuchał uzasadnienia, w jaki to sposób poinformowanie tzw opinii publicznej o niegodnej działalności Wojtyły w stosunku do kolegów pedofilów, wpływa na „osłabienie Rzeczypospolitej Polskiej do odstraszania potencjalnego przeciwnika i odporności na zagrożenia”. Przecież Wojtyła to nie HIMARS czy jakiś Patriot, no chyba że czegoś nie wiem. Naprawdę w głowę zachodzę, co te barany mają w głowie, lub w tym pustym garach, które dźwigają ich krótkie szyje.

Pomijam już to, że amerykański rząd nie zajmuje się zarządzaniem prywatnymi firmami, zwłaszcza zaś telewizją, co jest wiedzą dość powszechną, ale widocznie pewne rodzaje wiedzy w Polsce się nie przyjmują.

Dla polskich przymułów z ministerstwa, takiego czy innego, jest to kompletnie niezrozumiałe, wręcz niewyobrażalne. Hej kochane duraki zrozumcie wreszcie, że władza w USA nie ma swoich Kurskich i Matyszkowiczów, którym telefonicznie wydaje rozkazy. To, że można tak w Rosji, można na Węgrzech i w Polsce też można, wcale nie znaczy, że można w USA. Fakt, to momentami dziwny kraj, ale pewne granice są tam jednak nieprzekraczalne.

Poza tym Amerykanie w stosunku do Wojtyły zachowują daleko idącą wstrzemięźliwość, dystans, nieufność, a momentami nawet wrogość, bo gość swoimi działaniami a w zasadzie kompletną bezczynnością, zrobił im tam niezły burdel, narobił szkód, które nam w Polsce nawet się jeszcze nie śniły (rekomenduję jednak, żeby powoli do tego się przyzwyczajać). Tam odszkodowania poszły zdaje się już nie w miliony dolarów, ale trochę chyba grubiej, kościoły powystawiano na sprzedaż, a pedofilni watykańczycy siedzą w pierdlach. I nikt jakoś nie gardłuje, że to brutalny atak na kościół. Choć niewątpliwie i tam znajdziemy grupy zaczadziałych dewotów, dla których zapewne kościół jest ostoją, zaś bezwzględnie filarem tego kościoła jest pedofilia, tak jak dla polskiej władzy filarem jest kłamstwo.

Brzeziński w MSZ się stawił, ale spotkał się z nim tylko jakiś podchujaszczy, no ten taki, o wyglądzie Frankensteina po drugiej, znów nieudanej operacji plastycznej. Biorąc pod uwagę rolę jak Stany Zjednoczone odgrywają w tej chwili w tym regionie, należy to uznać za gest wysoce lekceważący, jeśli nie poniżający. Zamiast ministra, ministrant przytrzymujący to i owo Rauowi, gdy ten modli się w kiblu przed pisuarem. Więc zastanawiam się czy aby to nie sygnał, że za chwilę, w słusznej retorsji za skalanie i obsranie nam Wojtyły, wyrzucimy Jankesów z Polski. Bulwersujący i bezprecedensowy ataku ichniej de facto telewizji na największą świętość w Polsce, musi spotkać się z adekwatną odpowiedzią.

Jednym słowem czy nam się to podoba czy nie, jesteśmy w Himalajach skretynienia. Chcieliśmy pokazać światu, że jesteśmy paranoikami? Jesteśmy!