Nie będą to wczasy pod gruszą

Więzienie to nie sanatorium, a osadzeni to nie kuracjusze, co będzie miało zapewne znaczenie już w najbliższej przyszłości. W zasadzie to jedyna rzecz z którą się zgadzam, a co jest zapisane w ustawie o „nowoczesnym więziennictwie”. Oczywistym jest, że to wizja więziennictwa wedle pana Zbyszka i grona jego upośledzonych przyjaciół i aż z podziwu wyjść nie mogę, że tak pieczołowicie chłopcy gniazdko sobie ścielą. No naprawdę będą za chwilę mieli pod górę.

Nowa wizja życia w anclu wedle Ziobru zakłada między innymi – pomijając tępe chwyty propagandowe od których się roi – zmuszenie więźniów, by więcej i ciężej pracowali, rozwój dozoru elektronicznego, likwidację przywilejów w korzystaniu przez skazanych z opieki zdrowotnej, oraz koniec z ignorowaniem kary więzienia. Co prawda nie wiem jak to ostanie osiagną, ale niech się starają.

Pan Zbyszek lansuje też miłą memu sercu tezę, że więzienie ma być czymś dolegliwym, a nie rodzajem bezpłatnych wczasów. Jestem za i to w zasadzie z jednego tylko powodu. Otóż mam po prostu nadzieję, a nawet głębokie przekonanie, że już za chwilę trafią do tych więzień ci, co trafić powinni. Tak panie Zbyszku, pan też i to w pierwszej kolejności.

A tak szczerze mówiąc to nie za bardzo rozumiem skąd u nich te samobójcze instynkty, przecież uchwalili właśnie coś, co wkrótce będą musieli osobiście przetestować. To znaczy precyzyjniej się wyrażając – my ten nowy system, to „nowoczesne więziennictwo” przetestujemy na nich.

No, będzie z tym trochę zabawy.

Wspomniany pan Zbyszek jest tym pierwszym w kolejce, będzie rodzajem gościa honorowego, nie wiem… we Wronach, na Białołęce, jest to mi obojętne gdzie, i znajdziemy dla niego naprawdę godną pracę, od której się nie uchyli i dzięki której poczuje co to w ogóle znaczy pracować. W jego przypadku nie będzie też konieczności przestrzegania kodeksu pracy, ma dostać w dupę i poczuć jak dupa boli. I żaden tam dozór elektroniczny, tylko siermiężna izolatka, z twardym materacem, zimna woda i wiadro na to i owo. Prysznic raz na tydzień jeśli zasłuży. To drogi panie Zbyszku nie będą wczasy.

A potem przyjdzie kolej na innych – Rysio jeden, Rysio drugi, Jędruś (on dostanie celę z telewizorem, ale bez dostępu do tłitera), Ela, Mati i dwóch Mariuszów. Zasadzimy się też na Julcię, bo czemu by nie, rękę wyciągniemy po Michała, no i koniecznie po Antoniego. Od razu uprzedzam, że w jego przypadku nie będziemy honorować żadnych lekarskich zaświadczeń, że niby poważnie chory, niespełna rozumu znaczy się i bardziej kwalifikuje się do szpitala w Drewnicy czy Kochanówku, niż do regularnej odsiadki. Spokojna głowa, więzienny medyk skutecznie wyleczy go z wszelkich dolegliwości. Będzie to cudowne ozdrowienie.

W każdym baaardzo długa będzie lista pacjentów sanatoriów pod auspicjami odrodzonego w międzyczasie Ministerstwa Sprawiedliwości.

Martwi mnie tylko nieco, że ze względu na wiek i pogłębiający się stan śpiączki, z odsiadki może się wymigać pan Jarosław, ale gdyby co to i jemu koniec końców znajdziemy jakieś przytulne „sanatorium”. I szybko go wyleczymy. Przebudzi się w innej Polsce, choć z ograniczoną możliwością obserwowania rzeczywistości. Poza tym historia więziennictwa pokazuje, że nawet 90-latkowie trafiają przed sąd a potem do pudła. Panie Jarku na wszelki wypadek proszę zapakować zapasowe majtki, szczoteczkę do protezy, oraz butelkę wody i mieć to wszystko pod ręką, bo czasy idą takie, że nie zna pan ani dnia ani godziny. Okularów nie musi pan brać, bo i tak nic do czytania pan nie dostanie.

Liczę też tu trochę na przygotowywaną reformę kodeksu karnego, bo wiem, że Oni przez własną głupotę zapiszą tam coś, co będzie batem na ich tłuste dupska. Ale niech tam… Wreszcie zapanuje prawo i sprawiedliwość. To prawo i ta sprawiedliwość.