Nieprawdopodobna prawda o Wyklętych

Szczerze mówiąc na tzw. wyklętych – jak zapewne wiecie – mam kompletnie wyjebane, co nie znaczy jednak, że nie dostrzegam tematu. Zresztą jak go nie dostrzegać, skoro głos zabiera taki specjalista od historii jak Mateusz Morawiecki. Nie da się po prostu przejść obok tego obojętnie.

∇

A Morawiecki tak pisze zaraz po przebudzeniu (miejmy nadzieję, że nie przez kolejnego nieudolnego kierowcę SOP):

„Nilu”, „Inko”, „Zagończyku” i wszyscy Wy, Niezłomni, którzy nie złożyliście broni w walce z sowieckim najeźdźcą – dziś jest dzień Waszego wielkiego zwycięstwa. Waszej pamięci strzegły i dopominały się kolejne pokolenia Polaków, dziś to o Was pamięta historia. Chwała Bohaterom!

Z tą pamięcią jest niestety różnie, a u Morawieckiego to już bardzo różnie, bo jest ona tyleż wybiórcza co i zmanipulowana. Przez wrodzoną skromność i szacunek nie chcę dyskutować z taką osobowością i znawcą dziejów jak Morawiecki, ale mimo to pozwolę sobie na drobne uwagi.

Otóż wedle mojej skromnej opinii, wstawienie „Nila” Fieldorfa do tego wyklętego słusznie zresztą towarzystwa, to nie tylko nieporozumienia, ale najpewniej świadoma manipulacje – znak rozpoznawczy pana Morawieckiego – wynikająca albo z głupoty jego osobiście, albo też któregoś z jego przydupasów.

„Nil” nie miał nic wspólnego z ową bandyterką uprawianą po wojnie przez grupki dezorientowanych frustratów. Mało tego, Fieldorf potępiał działalność zbrojnego podziemia, argumentując między innymi, że to kompletna dziecinada, bowiem najwyższy czas zacząć pracować dla dobra kraju, nie zaś karmić się jakimiś z dupy wziętymi pomysłami o ogólnonarodowym powstaniu. 

Podobnie zresztą jest z Pileckim, któremu dorabia się z pełną premedytacją kompletnie nie zasłużoną gębę wyklętego.

∇

Podążając dalej pokrętnym tropem historycznej myśli Morawieckiego Juniora wypada zapytać, dlaczego tak skromnie w tym jego komunikacie z tymi pseudonimami jest. Tylu bohaterów mamy a tu tylko jakieś dwie (z wyłączeniem Nila) drugoligowe postaci.

A co „Burym”, co z „Łupaszką” i z „Ogniem”? Dlaczego pan premier ich nie wymienił? Czy są tak wielcy, że postawienie ich w jednym szeregu z „Inką”, i „Zagończykiem” uwłacza ich wielkości, czy może – co bardziej prawdopodobne – obraża jednak pamięć tych ostatnich?

Niech w związku z tym premier, abo jakiś umyślny od niego, udzieli jasnej odpowiedzieli, czy choćby ci trzej wymienieni przeze mnie kryminaliści (lista może być dłuższa) to bohaterowie godni szacunku czy może jednak nie? 

A może już nadszedł czas, że nie pasują wam oni jednak do konwencji. Jeśli tak, to spodziewam się, że za chwilę jakiś IPN czy inna szczujnia, dokona „szokującego” odkrycia, że Rajs, Szendzielarz czy wreszcie Kuraś, to była jednak komunistyczna agentura podszywająca się wyklętych po to tylko, by skompromitować ów mityczny obóz niepodległościowy. Dostali rozkaz kraść, grabić, mordować, palić i gwałcić, by na dzielnych żołnierzy niepodległościowego podziemia spadło odium morderców, bandytów i nieudaczników. Dla kolegów z IPN to betka, nie takie rzeczy robili i nie takie robić jeszcze będzie. No zakładam, że tak właśnie wkrótce będzie i ta nieprawdopodobna prawda nas dopadnie.

∇

No i na koniec jeszcze coś o tych, o których – że zacytuję niezawodnego pana Anżeja – „też powinna pamiętać historia”. 

Kiedy jakiś hołd będzie złożony tym, którzy zginęli z rąk owych „żołnierzy wolności”, de facto często gęsto pospolitych bandytów, których przestępczy mit tak zagorzale i bezrefleksyjnie sławi dzisiejsza władza? Może jakąś drobna pociecha, uznanie krzywd, może chociaż jakiś Order Uśmiechu? Panie prezydencie Anżeju niechaj pan od pan Matołusza przejmie pałeczkę. (R)