Służba zdrowia

Fragment opisujący stan tzw. polskiej służby zdrowia. Autor – Leopold Tyrmand, autor m.in. „Złego” i „Dziennika 1954”, z którego fragment ów pochodzi:

„Po południu poszliśmy się z Bogną prześwietlać. Trzeba uważać, socjalizm budowany jest na gruźlicy. Brak jest dokładnych statystyk, ale można wnioskować z życia wokoło. Wycieńczenie, niedożywienie, brak witamin, warunki mieszkaniowe robią swoje. Lecz upaństwowiona medycyna, jakoby nasza największa zdobycz w socjalizmie, wydaje się organizmem w stanie dysfunkcji, jeśli nie rozkładu. Tłumy ludzi oklejające bezradnie przychodnie, kilometrowe kolejki do każdego okienka, konsultacji, aparatu; wielodniowe wyczekiwanie na najprostszy zabieg diagnostyczny i leczniczy; ankiety, kwestionariusze, skierowania, przekazy, których samo wypisywanie może złożyć niemocą człowieka zdrowego. Biurokracja dobija powalonego chorobą, lecznictwo zwane bezczelnie uspołecznionym szarpie na strzępy wolę ratowania się, resztki fizycznej odporności, wyczerpuje chęć życia wyczerpanego. Ale któż może sobie pozwolić na leczenie prywatne, prócz elit, partyjnych wielkorządców i ich intelektualnych lokai? A ci i tak mają wszystkie wejścia poza kolejką.”

Brzmi znajomo? Owszem, jak najbardziej. Ale to nie refleksja z wczoraj czy sprzed tygodnia może nawet miesiąca. To rok 1954! 65 lat minęło a dalej to samo i ekipa znów jakby ta sama. Pytacie gdzie jesteśmy? W tej samej dupie co i wtedy.

Panie Kaczyński, pan jako partyjny wielkorządca to wiadomo, bez kolejki. Panie ministrze Szumowski pan też z tych wielkorządców, a więc również poza jakąkolwiek kolejnością, na gwizdek lekarz do pana przyjeżdża, ale reszta… reszta to znów „tłumy ludzi oklejające bezradnie przychodnie„. 🕷