Ożeż… wasza mać!

Kogoś ewidentnie bawi tworzenie tej całej atmosfery psychozy. I nie chodzi tu tylko o tę ewentualną wojnę Rosji z Ukrainą, a raczej wykorzystanie tej sytuacji, do budowania „narodowej napinki”. Patriotyczny wzwód fazie prawie ejakulacji. Tak, napinamy się i nadymamy jak jarmarczny balon i w ogóle to zdziwiony jestem, że do tej pory nie ogłoszono jeszcze pełnej mobilizacji, obowiązkowego poboru z elementami stanu wojennego na terenie całego kraju. Do broni Polacy, kosy na sztorc, wróg na naszą polską cnotę dybie.

Najbardziej zaś wkurwia mnie, to pohukiwanie wszystkich tych dziadków leśnych, który lepiej lub gorzej przeżyli wojnę i teraz uważają się za ekspertów, idealnych bohaterów do naśladowania.

I jak słyszę, jak jeden z tych mocno zdziecinniałych już panów, żyjący swoimi coraz bardziej z wiekiem fantazyjnymi wspomnieniami (mniejsza o nazwisko, bo w sumie nie ono istotne) mówi, że „warto podjąć trud w służbie dla Ojczyzny. Prosimy Was, byście jej dobrze służyli, tak jak my służyliśmy„, to wszystko się we mnie gotuje i buntuje.

Bo dziś, w trzeciej już dekadzie XXI wieku, w czasach jakże odmiennych od tamtych, w czasach otwartych granic, erozji sensu państw narodowych, widma federalizacji, namawianie ludzi, aby w imię nie do końca jasnej idei i z nie do końca oczywistych pobudek, dali utoczyć z sobie wiadra krwi, jak wtedy ci dziadkowie dali sobie utoczyć, jest objawem czystej paranoi. To skurwysyństwo.

Mają ci młodzi, wedle waszych chorych wyobrażeń, cieszyć się perspektywą rychłej, beznadziejnie bezsensownej śmierci, a nie perspektywą życia? Mają zrobić wszystko, by z honorem polec za ojczyznę, nie robiąc nic żeby dalej żyć? Ożeż kurwa wasza mać! No fucking way!