POWIEDZIELI: Waldemar Kuligowski

Waldemar Kuligowski – antropolog kulturowy, profesor nauk humanistycznych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, eseista. Właśnie ukazała się jego książka „Drugi mąż czwartej żony. Małżeństwa świata”. Rocznik 1972.

↩︎

„25 procent ludzi urodzonych w latach 80. i 90. ubiegłego wieku zauważa, że małżeństwo niesie ze sobą więcej zobowiązań niż korzyści i wolności. Są przekonani, że model odpowiedzialnego rodzicielstwa jest dziś niemożliwy do zrealizowania(…), którego nie sposób pogodzić z własnym samorozwojem i karierą. Po drugie, związek do grobowej deski z jedną osobą jest w ich mniemaniu opresyjny. Co, jeśli partnerka czy partner okaże się inną osobą, niż im się wydawało, stracą do niej zaufanie albo stracą zaufanie do samych siebie? Niedorzeczne jest więc obiecywać trwanie w związku do śmierci. A po trzecie, zwłaszcza w naszym kraju, nie bez znaczenia jest generalny odwrót od instytucji Kościoła. Jeszcze 10 lat temu większość młodych kobiet pytana o idealne wyobrażenie swojego ślubu mówiła o długiej sukni, welonie i „Ave Maria” odśpiewanym na kościelnym chórze. Dziś ta klisza zdewaluowała się, bo zdewaluował się Kościół jako instytucja”

↩︎

„Statystyki europejskie od końca lat 60. XX wieku są jednoznaczne: rośnie wskaźnik rozwodów, rośnie liczba dorosłych niewstępujących w związki małżeńskie, rośnie liczba dzieci wychowywanych przez jednego rodzica lub przez rodziców z dwóch związków. Coraz więcej jest za to związków wolnych, otwartych, do których dość szybko dostosowała się opinia publiczna, ludzie wynajmujący mieszkania i rodzice. Od pół wieku Europa jest planetarnym ewenementem pod względem niskiej skłonności do zawierania małżeństw. Brakuje wiary w moc tej instytucji, pewności co do jej pozytywnego wpływu na jednostkę, a także przekonania, że to naturalny etap drogi życiowej. I podobnie dzieje się w przypadku identyfikacji narodowych, które w oglądzie globalnym przypominają lokalny folklor. Oczywiście nadal mamy ultrasów, na jednym i drugim polu”