Bać się czy wstydzić?

Zapowiadając jakaś kolejna rewolucję, zdaje się, że na uczelniach, Czarnek mówi: „Przestaniemy się bać tego, że jesteśmy chrześcijanami„, co jest oczywiście kompletną bzdurą, bo tak naprawdę to wszyscy inni, nie zarażeni tym trądem, powinni bać się chrześcijan.

To element coraz bardziej niebezpieczny, zakochany w swej głupocie, irracjonalny w działaniu i coraz bardziej opresyjny w stosunku do inaczej myślących, czyli w ogóle myślących. Wypowiedzi takich troglodytów jak ów Czarnek, a zwłaszcza zaś niektórych debili w sutannach pokroju Jędraszewskiego, tylko mnie umacniają w tym przekonaniu.

W zasadzie jeśli by szukać jakiegoś chwytliwego i odpowiedniego hasła, to najodpowiedniejszym na dziś byłoby „Zacznijcie się wstydzić, że jesteście chrześcijanami”.

Cała ta nader liczna banda oszołomów, to rozsadnik nieuctwa, bylejakości, prymitywnego zabobonu (BTW: czy zabobon może być nie prymitywny?), nienawiści, umysłowej tępoty, chciwości i zdegenerowanej moralności. Naprawdę jest się czego wstydzić! Tymczasem słyszę od tych co znamienitszych Cześków, że jakoby jesteśmy „ostatnim krajem, w którym kościół chrześcijański nie wywiesza białej flagi i nie wywiesi białej flagi” (uwaga, w przypadku wywieszenia jednak białej flagi ostrzegam: jeńców nie bierzemy!). Rozumiecie to? Oni się tym chwalą, do miana cnoty podnoszą programowy prymitywizm i antyintelektualizm. I sądzą, że Europa z podziwu rozdziawi gębę. Tak, oni coraz bardziej rozdziawiają gębę, ale z niedowierzania, z jakimi oto kretynami mają do czynienia. Zero szacunku, państwo zasługujące jedynie na nieustanną kpinę.

I trudno się nie zgodzić z Żuławskim (taki pisarz i filmowiec gdy co…),
który cenną kiedyś postawił diagnozę, że powinni nami jednak rządzić, tym spłachetkiem ziemi pomiędzy Odrą a Bugiem, obcokrajowcy, bo przynajmniej byłoby w tym nieudolnym i niezdolnym do bytu kraju, trochę sprawniej i mniej durnowato. 🕷