Szustak użądlił

Nieźle zdaje się narozrabiał dominikanin ojciec Adam Szustak. Wśród nierozważnie i chorobliwie nieodwracalnie katolubnym zawrzało, rzygowiny wylewają się całymi strumieniami. Chodzi o wywiad jakiego udzielił bliżej mi nieznanemu kanałowi youtubowemu, w którym mówiąc wprost, zrównał Episkopat z ziemią.

Szustak, to rzecz jasna nie człowiek z mojej bajki, bo wszystkich takich jak on, niezależnie do jakiego kościelnego Waffen należą, mam zwyczaj ignorować (wszyscy oni na swój sposób są ciężko chorzy, z Szustakiem jest nie inaczej), ale tym razem użądlił dotkliwie, w sam środek spasionej biskupiej dupy i to mnie zainteresowało. Lubię zwłaszcza jak oni sami siebie traktują napalmem.

Szustakowi nie przypadł do gustu sposób w jaki tzw. kościół (polski kościotrup katolicki) próbuje podnieść się z kolan po pandemicznych doświadczeniach. Bo z oświadczenia wydanego przez Episkopat a podpisanego przez samego mistrza ceremoniału Gądeckiego wynika mówić wprost, że najważniejszym teraz problemem jest, by ludzie jak najszybciej i tłumnie wrócili do kościoła i sowicie rzucili na tacę. Żeby przestali się pierdolić, certolić i skąpić, bo kościół i on Stanisław Gądecki osobiście, nie ma ani czasu, ani ochoty na zabawę w chowanego i oczekuje pilnie, że taca znów będzie pełna, bo to żeby była pełna jest zasranym obowiązkiem każdego wiernego. No więc kaszkiet na łeb, buty na nogi i zapierdalać mi tu do kościoła w te pędy. Portfele wysupłać zza pazuchy i bez szemrania płacić, nie szczędzić banknotów (bilon Gądeckiego nie interesuje), bo nie po to rząd nasz pieniądze wam skurwiele bose rozdaje, te trzynastki, czternastki, pięćsetplusy, żebyście teraz żałowali kościołowi. Z biednym trzeba bowiem się dzielić, tak mówił pan Jezus, tak mówi Nowy Ład wedle Mateusza Morawieckiego. Pana Gądeckiego chuj obchodzi czy starcza wam na serek i chlebek, najważniejsze by starczyło na tacę, by biskupi nie daj bosze w sandałach z łyka nie musieli chodzić.

Takie w skrócie jest stanowisko Episkopatu i jest to stanowisko które bardzo nie spodobało się wywołanemu do tablicy Szustakowi. „No do kurwy nędzy, w takim razie mi ręce opadają”. Dosłownie tak powiedział. A nawet więcej powiedział: „Ja nie mam już żadnej nadziei w tych gościach, skoro dla nich najważniejsze teraz jest to, żebyśmy wrócili do kościoła”. Wyjątkowy cham i niegodziwiec, prawda? Przynajmniej wedle katolubnych.

Czuję się nieco niedowartościowany, a przynajmniej niedoinformowany, bo przy odrobinie szacunku dla pana ojca Szustaka za odwagę i nazwanie problemu po imieniu, zabrakło jednak (albo przeoczyłem) istotnej informacji, a mianowicie co tak naprawdę poza zbieraniem kasy jest teraz najważniejsze dla kościoła. Ale może to nieistotny szczegół, może niepotrzebnie się czepiam, bo w gruncie rzeczy, jak się nad tym zastanowić, to w sumie mnie to kompletnie nie obchodzi, wisi mi i powiewa niczym kilo kitu. Niech Gądecki z tą bandą zdegenerowanych książąt robią co chcę, byleby tylko jak najszybciej zeszli mi z oczu.

W każdym razie to co jeszcze ważne i co zwraca uwagę, że Szustak, człowiek kościoła bezdyskusyjnie, powiedział – może nie wprost – że cały ten Episkopat to jednak do cna skretyniałe chuje, i za taką definicję ukłon niski mu się należy. Niby nic odkrywczego, ale jednak pocieszające, bo zawodowi ludzie kościoła, tacy jak Szustak właśnie, coraz częściej zaczynają dostrzegać i po imieniu nazywać to, co my od dawna wiemy i też po imieniu nazywamy. 🕷