Halucynogenny

Z informacji Wyborczej wynika, że chwilowo dowodzący Sądem Najwyższym Kamil Zaradkiewicz, to może nie od razu ćpun, ale powiedzmy umownie, człowiek łatwo ulegający halucynacjom, oraz mające wyraźnie poluzowane niektóre klepki.

Zdarzało się – relacjonuje gazeta – że nad ranem błądził po Warszawie ubrany tylko w piżamę i kapcie, co jego ówczesny współlokator tłumaczył, iż jego partner (sic) „stracił orientację po zjedzeniu grzybków halucynogennych”. Dobrze by było – to tak na marginesie – by Wyborcza zdecydowała się, czy chodzi bardziej o współlokatora, czy może bardziej o partnera, tak żeby lud zrozumiał i miał jasny przekaz, bo nie tylko inteligencja czyta tę gazetę.

Idąc dalej, Zaradkiewicz wyrzucony z pracy w Trybunale Konstytucyjnym (były to już ostatnie chwile prawdziwego Trybunału) za mobbing podwładnych, oskarżał byłych współpracowników o kradzież złotego zegarka, co dowodzi być może, że halucynacje halucynacjami a poluzowane śrubki i latające luzem klepki, to dużo jednak poważniejszy problem, niewykluczone, że będący następstwem tego pierwszego.

O kondycji będącej efektem tych luzów i zwarć w układzie, świadczą jego rozliczne publikacje i na oślep rozdawane ciosy. Ale Tysonem to on jednak nigdy nie był i nie będzie.

No cóż, jakie czasy, tacy ludzie i tak samo jak teraz współczuję sędziom SN, tak nie mniej szczerze współczuję byłemu zdaje się chłopakowi, znaczy się temu „współlokatorowi” Kamila. Ze względu na duży obciach niechaj chwilowo pozostanie anonimowy. Zbyszkowi Ziobru nie współczuje, bo Zbyszek lubi to. 🕷