Kasia zalegalizowała swojego (kolejnego) mężczyznę

Wiecie z pewnością o tym, że zapomniana nieco gwiazda prawicowego dziennikarstwa Katarzyna Gójska-Hejke, wreszcie wyszła za mąż. W zasadzie to po raz kolejny wyszła za mąż, o czym za chwilę. Z pewnością na czas jakiś osłodzi to nieco jej życie, bowiem ostatnimi czasy może się czuć się zawiedziona i niedoceniona. A sprawy mają się tak, że się źle mają.

Czasy są trudne i frustrujące, koledzy awansują, koleżanki awansują, łóżka podrzędnych kierowników zamieniają na łóżka poważnych teraz i liczących się prezesów, a ona nic. Jak utknęła w gównianych gazetach i nie mniej gównianej telewizji, tak tkwi w tym szambie bez większych nadziei na awans. Ślub więc to wielkie dla niej wydarzenie, tym bardziej, że mężem został Michał Rachoń, mężczyzna przystojny, dowcipny i chętny do przytulenia starszej nieco koleżanki, no i perspektywiczny, za chwilę zajdzie pewnie daleko, w co wierzę ja, mój pies a i kot jest skłonny ku temu się przychylić. Acz trzeba z niepokojem zauważyć, że jego wspaniale zapowiadająca się w TVP kariera, jakby nieco przyhamowała, choć wszystko jeszcze przed nim, bo ma naprawdę zadatki na bycie wyjątkową mendą. Nie wierzycie? To za chwilę się przekonacie.

Bliskie ich zakochanym sercom środowiska prawicowo i ultra katolicko zorientowane, ślub i próbę uporządkowania nieuporządkowanego dotąd życia oczywiście popierają. Tym bardziej, że para jest ze sobą już od pewnego czasu (choć nie raz bywało pod wiatr i nie raz pod górę) i od kilku lat dyma się niesakramentalnie na kocią łapę, czyli grzesznie bardzo, a nawet zapamiętale tkwiąc w tym grzechu, dorobiła się dwóch córek. Ponoć to córki Rachonia, no bo wiecie, w tym ich prawicowo katolickim środowisku to nigdy nic nie wiadomo (przy okazji serdecznie pozdrawiamy panią Martę, pana Smuniewskiego też pozdrawiamy, no i oczywiście pana Dubienieckiego jak najbardziej… Tego nowszego nie pamiętam z nazwiska, ale chciałem mu przy tej okazji powiedzieć, że w najlepszym wypadku jest przedostatnim).

Oczywiście nie brak w ich najbliższym otoczeniu i takich, którzy z niedowierzenia kręcą głową, bo nijak w tej głowie im się nie mieści, że rozwódka uważająca się za wzorową katoliczkę, jak gdyby nigdy nic ślub kościelny bierze. No, ale widać moi drodzy są w kościele żelazne z pozoru zasady, które jakby co to można  sobie w dupę włożyć. Nie raz się o tym jeszcze przekonamy.

Niekumatym, gejom i rudym (ale tylko tym z kręconymi włosami) przypomnijmy, że Katarzyna Gójska-Hejke jest po rozwodzie z Krzysztofem Hejke, znanym fotografem i operatorem, z którego w międzyczasie ona i jej środowisko zrobili kompletnego wariata i człowieka psychicznie niebezpiecznego, chcąc go nawet wtrącić do szpitala dla obłąkanych, acz to zdecydowanie opowieść na inną okazję.

Na tym kościelnym ślubie byli ci, którzy być powinni, w tym Tomasz Sakiewicz, Piotr Lisiewicz, oraz wychwycona bezbłędnie przez paparazzich pogodynka Telewizji Republika Ilona Januszewska, którą nota bene od dłuższego już czasu pan Rachoń lubieżnym wzrokiem omiata, a są tacy którzy twierdzą, że coś tam, coś tam w międzyczasie, no i że pani Kasi bardzo to się nie podobało. Ale powtarzam tu tylko plotki.

Paru osób jednak brakowało. Bo nie zapomnijmy, że poza eks-mężem Krzysztofem, panią Kasię chętnie też swego czasu się interesował świętej niestety już pamięci prezes Kurtyka, który nota bene święty wcale nie był, bo niepoliczalne jest grono mężów, którym przyprawił rogi. Jednak tę nieobecność uznajemy za w pełni usprawiedliwioną. Nie zauważyliśmy również najwspanialszego agenta odrodzonej Rzeczpospolitej Tomasza Kaczmarka (on co prawda żyje, ale będzie kiedyś siedział), co jest niezrozumiałe a nawet niewytłumaczalne i niewybaczalne, ale w grę mogą wchodzić pewne osobiste animozje. Tu i ówdzie plotkują, że rozmiary stringów pani Kasi nie były też ponoć obce innemu Tomaszowi, Sakiewiczowi mianowicie, co jest szczerze mówiąc trudne do wyobrażenia, ale uzasadniało by w jakiś sposób te szybkie awanse Kasi. Pan Tomasz w każdym razie, był i wyglądał na zadowolonego i raczej mało zazdrosnego.

Normalnie to nie jestem skory do zaglądania ludziom pod kołdry, ale ponieważ koledzy pani Hejke czynią to z wyjątkową ochotą i determinacją, więc w ramach rewanżu postanowiłem też zajrzeć tu i ówdzie, pod kołderkę i pierzynkę, sprawdzić kto z kim się kotłuje, na dziko i niesakramentalnie, czyli absolutnie nie po prawicowemu, choć zazwyczaj też nie bezinteresownie. Stąd ów dzisiejszy tekst.

A jeśli najdzie mnie ochota, a pewnie najdzie, to o hotelowych harcach prominentnego hipopotama Andrzeja D. (nie ten Anżej, nie każdy pies ma na nazwisko D) choć od Anżeja D, z prominentną biurwą i słonicą Beatą K. (nie tą Becią, z wiecznie brudną głową) też napiszę. A co mi tam, niech Kundelek niechaj skutecznie z Pudelkiem rywalizuje.